Dag 1 – zaterdag 11 februari 2023
zaterdag 11 februari 2023 – De heenreis
Eindelijk is het dan zover, de dag waar we al ruim 3 maanden naar uitkijken, de reis naar Fins Lapland gaat beginnen.
De wekker gaat om 01:45 uur. Veel hebben we niet geslapen ondanks dat we om 20:30 uur al in bed lagen.
De koffers hebben er ook zin en en staan bij de deur te wachten op het grote avontuur.
Met de auto rijden we naar Leen & Ingrid en parkeren in de straat vlak voor huisnummer 24, de RING doorbell heeft ons al opgemerkt.
De gereserveerde Taxi is netjes op tijd en om 3:00 uur rijden we naar Schiphol. Zo in de nachtelijke uren duurt het ritje 25 min. we zijn dus ruim op tijd voor het ‘lozen’
van de koffers en de security check. De gevulde koeken mogen na een uitgebreide scan ook door en zo vervolgen we onze weg naar gate C15.
Het boarden start om 5:10 en we gaan de lucht in om 5:50, dat is 10 min. later dan gepland.
Na een vlucht van 3uur en 10min. landen we op IVALO. Het is een witte wereld en het is -13.
Dit zou later blijken de koudste temperatuur zijn tijdens deze reis.
Na het oppikken van de koffers lopen door de aankomsthal naar de uitgang op zoek naar een chauffeur die een bordje met NELLIM erop heeft.
De chauffeur controleert onze namen en we nemen plaats in de bus.
Met 28 personen rijden in 3 kwartier naar het Wilderness Hotel in Nellim.
Bij aankomst worden de koffers in de Wilderness achtergelaten en wij worden opgevangen door een host die ons meeneemt naar een houten gebouwtje.
Hier krijgen we uitleg over de activiteiten en krijgen we het kamernummer en de bijbehorende pasjes.
Het toeval wil dat wij aan een tafel zijn gaan zitten waar alle andere reisgenoten in dezelfde activiteiten groep zijn ingedeeld behalve wij.
Uiteindelijk ruilen we met de familie Anema die het verder geen probleem vinden.
Wij zijn ingedeeld bij de Fam. Winters (Arrian/Anita uit Heemskerk), Overgauw (Hans/Wieteke uit Groningen), Gijsman (Leen/Ingrid uit Valkenburg ZH)
Na de uitleg is het al tijd voor de lunch. We slepen de koffers in een slee naar de kamer, wij zitten in een bijgebouw en L&I in het hoofdgebouw.
De kamer (402) ligt op de 1e etage en valt tegen. De kamer is klein en de badkamer valt zwaar tegen.
Het is totaal anders dan op de getoonde foto’s op de website van Voigt.
Bij de receptie doe ik mijn beklag en vraag om een andere kamer. Gelukkig is er morgen (zondag) een kamer beschikbaar in het hoofdgebouw.
Na een prima lunch gaan we wandelen en het terrein verkennen. Bij heuveltje kun je een ‘afdaling’ maken met een slee, die liggen daar gewoon.
Marlies durft het niet aan vanwege haar rug, wij doen de afdaling wel.
Dan is het alweer tijd om onze winter overall/schoenen en desgewenst handschoenen/sokken op te halen in het Safarihouse.
Het passen is een hilarische bedoening…uiteindelijk heb ik maat 54 van overall en maat 46 van boots…..
Voordat we aan het diner gaan doen we een spelletje Ligretto (kaartspel) Tis even wennen maar dan heb ik het door 😉
Het diner is top. Het is een uitgebreid buffet met veel keuze.
Langzaam gaat het lichtje uit we zijn immers al vanaf 01:45 uur in de weer. We zijn moe en gaan naar bed.
Dag 2 – zondag 12 februari 2023
Zondag 12 februari 2023 – Sneeuwscooter safari
Vandaag wisselen dus van kamer 402 naar kamer 110.
De koffers gepakt en zolang gestald bij L&I op de kamer, bij de receptie wisselen we de kamerpasjes. De kamers zijn immers pas ‘klaar’ na 15:00 uur.
Na het ontbijt verzamelen we om 10:00 uur in onze maanpakken, overall en boots, op de verzamelplek voor de zijingang van het hotel.
Dit is waar vanuit alle activiteiten starten. Gids Petri (Patrick) neemt ons mee naar de Safarihut alwaar we een balaklava en helm krijgen uitgereikt.
De sneeuwscooters staan te trappelen op het meertje achter het hotel. Na de uitleg over de bediening en het ‘seinen’ bestijgen we onze stalen ros.
Wij rijden direct achter de gids, de rest volgt.
Het is toch even wennen omdat de skies (zeg maar de voorwielen) zich een weg zoeken in de reeds eerder gemaakte sporen in de sneeuw.
Het sneeuwt de lucht is grijs en we crossen over het Inarimeer….wauw wat een vlakte.
Petri kent zijn pappenheimers en last een plas pauze in. Later blijkt dit een stop te zijn op zijn eigen terrein.
Nadat de blazen zijn geleegd gaan we echt knallen. De snelheids limiet wordt verhoogd van max. 40 naar 70km per uur en op een traject zonder sporen halen we idd de 70kmph
das best wel hard op zo’n ding!
Het is LUNCHTIME!
Aan de rand van het meer is er een soort kampeerplek met wat huisjes (wc) en een plek met houten bankjes rondom een plek waar vuur gemaakt kan worden.
Petri snijd met zijn survivalmes een paar krullen in houten blokken (droog) en begint een toren te bouwen van dit hout… hup de fik erin en even later zitten we gezellig rond het kampvuur met soep en een soort pittabroodjes (op basis van aardappel) die ook worden verwarmd boven het vuur.
Afsluitend krijgen we koffie/thee en scooteren we in ca. 10min. terug naar het hotel.
Terug in het hotel gaan we direct naar de ‘nieuwe’ kamer..
Mucho contento! Dit is de kamer van het plaatje (VOIGT site) en de badkamer die is super!
We doen een spelletje (Rack-o en kaarten), frissen ons op en gaan aan tafel voor het diner. Het buffet ziet er geweldig uit met een ruime keuze.
We hebben de laatste hap door onze kelen en dan..dan gaat de PIEPER! Het Noorderlicht alarm. Omdat bijna iedereen in de eetzaal een pieper heeft ..stormt de zaal leeg om het wonder der natuur te aanschouwen.
Er worden foto’s genomen, veel foto’s! Het groene licht blijft boeien. Later in de week is het Noorderlicht er weer maar dan met andere kleuren dan alleen groen.
Time to go to bed. Douchen en slapen…morgen staat het langlaufen op het programma. Welterusten.
.
Dag 3 – maandag 13 februari 2023
Maandag 13 februari 2023 – Langlaufen
Het is rond het vriespunt en er staat een flinke wind. De verwachting is dat het vandaag wederom gaat sneeuwen.
Marlies maakt zich op en ik spring onder de (stort) douche, het is 8:30 uur.
We hebben afgesproken om te ontbijten om 9:00 uur, het langlaufen staat in de middag gepland dus we hebben alle tijd.
We genieten weer van de yoghurt, broodjes, eitjes en de door Ingrid vers gebakken wafel …mmmm
We tafelen wat na in de lounge en besluiten om een stukje te gaan wandelen.
Via het meer lopen we richting de orthodontist, wat uiteindelijk de Orthodoxe kerk van Nellim zou zijn 😉
Eenmaal terug in het hotel is het alweer tijd voor de lunch, dit keer salades en kip/curry. Lekker!
Omdat alle activiteiten door bijna dezelfde groepssamenstelling worden gedaan, leren we elkaar al wat beter kennen.
Heel brutaal vraag ik of we mogen aanhaken bij de zojuist gemaakte Whatsappgroep FINLAND (door Hans)
In deze app.groep plaatsen we foto’s die de moeite waard zijn om te delen.
Sharp 13:00 uur staan we buiten op de verzamelplek alwaar Wieteke/Hans, Anita/Arrian al staan te wachten.
Hans Koetje/Wieteke Overgaauw (Groningen) en Arrian/Antia Winters (Heemskerk) en wij natuurlijk.
Op naar de uitreiking van de lange latten. Gids Aro legt het .e.e.a. uit.
De enige twee vreemde eenden zijn 2 Duitse drammers. We maken een tocht van ca. 4 km en dat is voor ons oude knarren en onervaren mede ‘laufers’meer dan genoeg.
Helaas moet Anita al snel afhaken doordat ze een harde val maakt op haar stuitje en terug moet naar het hotel… balen. Haar man gaat wel verder mee met de tocht.
De gids stopt onderweg een aantal maal en vertelt over de natuur, er staat een stevige wind die het kouder doet aanvullen dan -1C
Terug in het hotel ploffen we neer in de lobby, de openhaard brand en om het plaatje compleet te maken drinken
we warme chocolademelk. Ik drink een sinas, heb een enorme dorst vanwege de inspanningen ☺
Hans en Wieteke nodigen we uit om erbij te komen zitten en we praten over van alles. Wietke is echt een babbelkous en wil van alles weten….ze is oprecht geïnteresseerd.
Het is echt een leuk stel.
Dan is het alweer tijd voor een opfrisbeurt, we douchen en kunnen dan schoon aan tafel voor het diner.
Op het menu staat vanavond .. Reindeerstuw??!!?? Jaja het gaat vanavond gebeuren, onze kennismaking met de smaak van rendeervlees. De variant lijkt op kebab en smaakt naar rundvlees (draadjesvlees)
Het toetje bestaat uit cremebrulee en ijs.
Het is 21:45 uur. We doen een RACKO-tje en ..DE PIEPER gaat af. Dat betekent naar buiten…er is grote kans op het Noorderlicht.
.
Dag 4 – dinsdag 14 februari 2023
Dinsdag 14 februari 2023 – VALETINE’s DAY
‘Onze’ Patagonia gangers zijn naar huis.
Vandaag op het programma : Sledetocht met de Husky’s! Woef woef waf
Het is -7c, weinig wind en de lucht is grijs. De verwachting is 90% op neerslag..dat betelend sneeuw!
Geen Mrs/Mr. Valentine gezien maar dat hoeft ook niet 😉 Hier in Finland wordt deze dag groots gevierd…
Het ontbijt roept (8:45uur) moeten we nu alweer eten??? pffff
Om de kilo’s eraf te halen, wat deze vakantie zeker niet gaat lukken, besluiten we om een fikse wandeling te maken.
Leen blijft thuis wij gaan richting de Orthodoxe kerk van Nellim. Dit lijkt een hele afstand maar valt uiteindelijk wel mee.
We gaan niet naar binnen (kan ook niet) Later deze week zullen we tijdens de rendierscootertocht hier stoppen en naar binnen gaan onder begeleiding van een gids. We laten de kerk links liggen en via mooie bospaden komen we na ruim één uur weer terug bij het hotel.
Het is inmiddels alweer zo laat dat we kunnen aanschuiven voor de lunch. We eten ons helemaal rond deze trip.
Gebakken haring, salade en aardappelpuree. De gebakken haring is niet vies.
We kleden ons om, de overall en schoenen gaan weer aan, en we wachten bij de verzamelplek op de gids die ons zal meenemen op de Huskytocht! We lopen naar het meer en krijgen uitleg over de ‘werking’ van de Huskyslee…. hoe moet je remmen en seinen etc.
In een grote slee die hangt achter een sneeuwscooter worden vervolgens vervoerd naar de Huskyfarm.
Het is een kort ritje.
Een voor een krijgen we een slee met 5 Huskys ervoor. Marlies neemt eerst plaatst in de slee en ik sta op de ‘bok’ (en rem hahaha)
Ze hebben er zin, zodra de voet van de rem is gaan we los.
Wat is dit een geweldige ervaring!! wat een pracht beesten.
De tocht duurt ca. 2 uur en gaat over een deel van het Inarimeer. Halverwege de tocht wisselen we van plek. Marlies is nu de stuurvrouw en ik maak vanuit de slee foto’s en filmpjes.
Eenmaal terug op de farm krijgen wat te drinken en krijgen nog veel info over de honden.
Dan is het tijd om terug te gaan naar het hotel. We nemen nog wat foto’s en dan zit ook deze activiteti er op.
Zeker voor herhaling vatbaar!!
Dag 5 – woensdag 15 februari 2023
Woensdag 15 februari 2023 – Zon
Vandaag ‘morgen’ we uitslapen. Het sneeuwschoen wandelen staat vanmiddag om 14:00 uur pas op het programma.
We staan op om 8:0 uur, douchen en zitten om 09:00 uur aan het ontbijt.
Na dit stevige ontbijt gaan we een lekkere wandeling maken. We nemen veel foto’s en maken wat video’s.
De lunch wacht alweer .. pff de kilo’s vliegen eraan.
Het is 13:45 uur als we verzamelen op de bekende plek, dit keer zonder de extra kleding. We gaan immers flink bewegen. Vandaag is de 20 jarige Arne onze gids.
De sneeuwschoenen worden uitgereikt (bij het Safarihouse) en er volgt een korte instructie en ‘binden’ de schoenen onder.
Vooraf verwachten we er niet veel van, het zal wel zwaar zijn, na de tocht zijn we het allemaal eens … het was top. Mede door de enthousiaste gids.
Het tempo was prima en zo met een zonnetje erbij is het werkelijk een plaatje om door de Finse bossen te lopen.
Op een heuvelrug waar een LAVU staat (Fins voor Tipi) krijgen drinken en koekjes. Vogeltjes worde n gelokt met koekkruimels en landen op de hand van Marlies, Leen en hans. Het levert wederom mooie plaatjes op.
De tocht wordt vervolgd en na een half uur zijn we weer terug in het basiskamp (zeg maar het hotel) Weer tijd voor een opfrisbeurt want we worden weer verwacht voor …. het diner. We schuiven de laatste hap naar binnen en dan ..dan gaat de pieper.
Het is een koddig gezicht het hele restaurant stroomt leeg, helemaal in tranche om de mooiste plaatjes te schieten van het NOORDERLICHT.
Ook wij maken weer enorm veel foto’s (waarvan we er naderhand ook weer heel veel wissen)
Eenmaal weer in het hotel doen we nog een spelltje en gaan voldaan slapen. Morgen ..bezoek aan een rendierfarm 😉
Dag 6 – donderdag 16 februari 2023
Donderdag 16 februari 2023 – Bewolkt
Als we opstaan en naar buiten kijken is het bewolkt, geen zon te zien.
We ontbijten vandaag vroeg omdat de start van de sneeuwscootersafari en het bezoek aan een RENDIERFARM gepland staat om 10:00 uur.
Van gids Toni krijgen we uitleg over de dagindeling en klimmen we op de scooters voor een tocht van ca. 4 uur.
Na vertrek staan we binnen 5 min. in de kerk van Nellim. Het is een knap staaltje van houtbouw. Toni vertelt over de manier van bouwen en over de geschiedenis.
De tocht wordt vervolgd. We scheuren over het meer en door de bossen. Dan is daar de U-turn waar Toni over heeft verteld en vooral hoe je deze bocht moet nemen.
We komen er allemaal doorheen zonder omvallen 😉 De scooters worden achtergelaten en wandelen 50m het bos in en staan plots voor borden die waarschuwen dat op 2,4 km de Russische grens is.
Er is uiteraard een neutrale zone tussen Finland en Rusland een stukje niemandsland.
Toni vertelt over het Finseleger en de gespannen voet tussen beide landen. Het Finse leger staat bekend om zijn goed getrainde manschappen. De dienstplicht bestaat hier nog steeds. Dit komt mede door de altijd aanwezige dreiging van de oosterburen.
We rijden een paar km verder en parkeren wederom de scooters, lopen een heuvel op en komen terecht bij een hut/schuilplaats.
In deze omgeving vindt veel houtkap plaats. De gekapte bomen werden via een goot gevuld met water getransporteerd naar een lager gelegen gedeelte en stroomde zo een meer in. Slimme manier. De gids maakt een kampvuur en even later eten we soep met brood, het sneeuwt heel licht. We sluiten de lunch af met koffie en/of thee.
De rendiersoep en de platte broodjes (op basis van aardappelmeel) worden verwarmd boven het kampvuur. Het smaakt allemaal weer prima!
Het is tijd om te vertrekken richting de rendierfarm! We wisselen van rijder. Marlies ‘knalt’ over het meer.
Op nog geen 10 minuten van het hotel aan de rand van het meer is een rendierfarm gecreëerd. Dit is bij de aanblik hiervan een aanfluiting.
Zes rendieren staan te staan, 2 andere beessies trekken een rendierslee. We gaan zitten in een veredelde kruiwagen, er worden wat foto’s genomen en maken een klein rondje door het bos onder begeleiden van een gids (een echte Sami)
Eenmaal terug voeren we de beesten mos, ze houden btw niet van aaien.
Het vuur in de ‘LAVU’ brandt. De hele groep gaat naar binnen en warmt zich aan het vuur en de warme limonade. De gids vertelt over de Sami cultuur en de rendieren.
Elk rendier heeft een oormerk, elke eigenaar heeft zijn eigen merk. Zo kan een boer/Sami zijn rendieren herkennen. Er gaat een ‘A4 tje’ rond met de verschillende oormerken.
We sluiten af met lasso werpen om zo het vangen van een rendier te simuleren.
En zo zit de activiteit van deze dag er ook alweer op. We rijden terug naar het hotel, nemen afscheid van Toni en gaan ons opfrissen.
Dag 7 – vrijdag 17 februari 2023
Vrijdag 17 februari 2023 – Vrije dag
Vanavond staat onze laatste activiteit op het programma… het Aurora Camp.
Vandaag moeten we ons zelf dus vermaken.. het wordt een wandeling.
Het pad achter het hotel leid ons naar het kleine meertje. Rechtsaf en doorrr…
Uiteindelijk komen we op de weg die we eerder met Arno (sneeuwschoen gids) hebben gelopen. Als echte woudlopers vinden we de weg naar de LAVU (heuvelrug)
De vogeltjes verwelkomen ons. Helaas hebben we geen koekjes oid maar ze komen toch nieuwsgierig kijken.
We lopen de heuvelrug af richting de Huskyfarm maar die laten we ‘rechts’ liggen. Via een grote boog en een aantal heuveltjes komen we weer op het meer achter het hotel waar de sneeuwscooters staan. Volgens Strava zijn we 1:45 uur weggeweest en hebben we ca. 4,6 km gelopen.
We genieten van de laatste lunch, doen een spelletje, pakken de koffers en dan is het het alweer DINER time!
Het is 20:00 uur als we in de grote slee klimmen om zo achter de sneeuwscooter te worden vervoerd nar het Auroa Camp. Helaas hebben we als gids Aro.
Aro (meid van in de twintig) is niet echt enthousiast. Door de bewolking zien we geen Aurora Boralis.
Bij het kampvuur drinken met warme choco en lachen wat af. Het is een gezellige groep.
Eenmaal teug in de kamer gaan we douchen en naar bed, morgen vroeg op voor de terugreis.
Dag 8 – zaterdag 18 februari 2023
Zaterdag 18 februari 2023 – Home
Naar huis (maar we willen niet!)
De wekker gaat om 6:50 uur. De koffers zijn gepakt en we gebruiken het laatste ontbijt.
We zien Arrian en Anita bij het ontbijt maar Wieteke en Hans niet. We gaan ervan uit dat ze zo aanschuiven.
De bus staat er inmiddels, we laden onze bagage in en nemen plaats in de bus. Nog steeds geen spoor van het ‘Groningse duo’…het zal toch niet?
Arrian vertrouwd het niet en rent naar het onderkomen. Ze slapen nog! Marlies vraagt de chauffeur om te wachten want we missen een aantal personen.
Na ca. 15 min. wachten komen ze met enige schaamte en ongedouched! de bus in.
Om stipt 08:00 uur staan op de luchthaven van Ivalo.
Het is ondanks dat het een kleine luchthaven is een chaos. De balie van Transavia is nog niet open en menigeen is zoekende waar er ingecheckt moet worden en/of de koffers afgegeven moeten worden. Ruim een half uur later is er dan duidelijkheid.
De koffers worden gelabeld en we gaan soepel door de security. Drie souvenirs later vertrekt het toestel om 11:30 uur (Oorspronkelijk 10:40 uur)
De vlucht is prima. We slapen wat en na iets meer dan 3 uur zet de piloot het toestel keurig aan de grond.
Het avontuur zit erop. Het was een geweldige trip met vele hoogtepunten en een zeer gezellige groep mensen.
Arrian & Anita Heemskerk
Wieteke & Hans Groningen
Leen & Ingrid Valkenburg (ZH)
Marlies & Richard Leiden
PS
De WhatsAppgroep houden we nog ‘levend’.. je weet maar nooit 😉
.